Monotropism

Έγγραφο συζήτησης για την ευγονική και τη διαφορετικότητα

by Ντίνα ΚΚ Μάρεϊ (2012)

Η σημασία της διατήρησης της πολυμορφίας αναγνωρίζεται ευρέως στον 21ο αιώνα· ισχύει και για τους ανθρώπους.

Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση να περιγράφεται ο αυτισμός ως μια ασθένεια διαστάσεων που μοιάζει με πανούκλα, που συχνά χαρακτηρίζεται περαιτέρω ως «στο ένα άκρο» μια «σοβαρά μειονεκτική κατάσταση» και έρχεται σε αντίθεση με το «άλλο άκρο» του αυτισμού όπου πολλοί άνθρωποι διακρίνουν μια ελίτ ιδιοφυιών.   

Τεράστια ποσά δημόσιων ερευνητικών κονδυλίων αφιερώνονται στη γενετική του αυτισμού.Κορυφαίοι ερευνητές σε αυτόν τον τομέα αρέσκονται να τονίσουν τις ακραίες διαφορές στο «αυτιστικό φάσμα» όσον αφορά μια ριζική διάσπαση μεταξύ των λαμπρών και των duds των οποίων τα γονίδια θα πρέπει, υπονοούν, να αφαιρεθούν από το ανθρώπινο γονιδίωμα. Ωστόσο, σύμφωνα με τους Mottron et al (2006) «Δεν υπάρχουν διαθέσιμα πειστικά δεδομένα ότι ο αυτισμός με έναντι έναντι χωρίς εμφανείς κορυφές ικανότητας, με έναντι χωρίς εμφανή ομιλία, ή συνολικό αυτισμό έναντι του συνδρόμου Asperger, διαφέρει σε γενετικό επίπεδο». Ακόμη και αν υπήρχαν τέτοια δεδομένα, η δυνατότητα να αφαιρεθεί μια παραλλαγή από το ανθρώπινο εύρος είναι ιδιαίτερα ανησυχητική τόσο για οικολογικούς όσο και για ηθικούς λόγους.

Οι μελλοντικοί γονείς με μεγάλη πιθανότητα να έχουν ένα λεγόμενο «χαμηλής λειτουργίας» αυτιστικό παιδί είναι όλο και πιο πιθανό να λάβουν γενετική συμβουλευτική και την ευκαιρία τερματισμού. Οι γιατροί στο University College Hospital του Λονδίνου προσφέρουν αυτό που ονομάζεται «η λύση king Herod» για περιπτώσεις στις οποίες ο αυτισμός «έχει προκαλέσει σοβαρό πόνο στην οικογένεια»: προτείνουν τον έλεγχο για τα αρσενικά έμβρυα επειδή υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα αυτισμού στους άνδρες. Αλλά δεδομένου ότι ο αυτισμός ορίζεται σε σχέση με τους πολιτιστικούς κανόνες και τις προσδοκίες, η κοινωνία είναι αναγκαστικά η άλλη πλευρά της εξίσωσης.Ο αυτισμός υπάρχει ως δυσλειτουργία μόνο σε σχέση με την κοινωνία.Εν ολίγοις, ο αυτισμός δεν είναι μια ασθένεια, είναι μια κοινωνικά προβληματική διαφορά.Το ότι ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια επιβεβαιώνεται από τα πολλά ερευνητικά ευρήματα που δείχνουν «ενισχυμένη αντιληπτική λειτουργία» στον αυτισμό (βλέπε Mottron et al, 2006).

Ο ρυθμός των αλλαγών και η ποικιλία των απαιτήσεων επεξεργασίας στην καθημερινή ζωή έχουν αυξηθεί απότομα τον τελευταίο αιώνα (Economist, 1999).Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι θέσεις εργασίας που απαιτούν κάποιο βαθμό κοινωνικής ευελιξίας έχουν αυξήσει το μερίδιό τους στην αγορά εργασίας από περίπου το ένα τρίτο το 1841 σε τρία τέταρτα το 2001 (Murray, 2006).Αυτές οι αλλαγές είναι ιδιαίτερα δύσκολες για τα αυτιστικά άτομα. Οι πιο τυπικοί άνθρωποι δεν έχουν επί του παρόντος πολύ χρόνο για αυτόν τον άτυπο τρόπο να είναι άνθρωποι. Ο αυτιστικός άνθρωπος Freestone Wilson πρότεινε στη δεκαετία του 1990 ότι οι αυτιστικοί άνθρωποι λειτουργούν ως τα «καναρίνια των ανθρακωρύχων» του πολιτισμού.Όταν ο αέρας στο ορυχείο δηλητηριάζεται, δεν εμποδίζουμε τη γέννηση καναρινιών σε περίπτωση που υποφέρουν από το δηλητήριο και μας αναστατώνουν: καθαρίζουμε τον αέρα ή κλείνουμε το ορυχείο.

Πιστεύουμε ότι είναι καταχρηστικό και πρέπει να αναγνωριστεί ως καταχρηστικό να αρνούμαστε την προσωπικότητα των αυτιστικών ατόμων, να λέμε ότι ο τρόπος ύπαρξής τους είναι άρρωστος, να συμπάσχουμε με τη δολοφονία τους ή να υπονοούμε ότι χωρίς αυτούς η ανθρώπινη φυλή θα ήταν καλύτερη. Αυτού του είδους η γλώσσα – η οποία έχει γίνει συνηθισμένη στις συζητήσεις για τον αυτισμό – θα αναγνωριστεί ως εμπρηστική και παράνομη εάν εφαρμοστεί σε μια εθνοτική ομάδα ή σεξουαλική κλίση. Πρέπει να απαγορεύεται αυστηρά, νομικά σε όλους τους τομείς, ιδίως στη "γενετική συμβουλευτική". Στην πράξη, αυτές οι συμπεριφορές που εισάγουν διακρίσεις στηρίζουν τόσο το επιχείρημα για την εξάλειψη του υποτιθέμενου «αυτισμού χαμηλής λειτουργίας» όσο και την ανησυχητική τάση οι γονείς που σκοτώνουν τα αυτιστικά παιδιά τους να θεωρούνται ατυχή θύματα της κατάστασης του παιδιού τους.

Ισχυριζόμαστε ότι η ανθρωπότητα εμπλουτίζεται τόσο από τους αυτιστικούς ανθρώπους όσο και από οποιονδήποτε άλλο. Αν απανθρωποποιούμε τους άλλους ανθρώπους, απανθρωποποιούμε τον εαυτό μας όπως και αυτούς.

Για περισσότερα σχετικά με αυτά τα θέματα, ρίξτε μια ματιά στο Αυτισμός Δαιμονοποιημένος και

και Φυσική παραλλαγή – Αυτισμός Blog: Προγεννητικός γενετικός έλεγχος: Λάθος και άστοχος

και ακολουθήστε τους συνδέσμους εκεί.

Μετάβαση στο περιεχόμενο